आयुष्याच्या एका अनोख्या वळणावर,
जेंव्हा तू मला भेटलीस,
उगाचच आठवला भूतकाळ,
वर्तमानावर मत करणारा,
आणि भविष्य झाकोळणारा....
तुझी गती काळाची होती,
त्याच काळाने मला मात्र थांबवले,
आजही मी तिथेच आहे,
निर्जीव.... निश्चल....
वर्तमान विसरून.....
भविष्याकडे पाठ फिरवून....
सलतात ऊरात त्या जुन्या जखमा...
अजूनही......
ओल्या आणि रक्ताळलेल्या....
तशाच मनावर बाळगतोय...
तुझी आठवण जागविण्यासाठी,
अशीच कधीतरी पुन्हा एकदा
एखाद्या वळणावर तू दिसलीस,
तर या जखमांच्या पायघड्या घालून,
तुझ्या पावलांची होरपळ कमी व्हावी म्हणून........
Saturday, April 16, 2011
Monday, April 11, 2011
आपण दोघं...
आपल्या दोघांत आता नातं असं उरलं नाही,
आयुष्यभर जवळ राहून, अंतर कधीच सरलं नाही...
एकाच ध्येयाकडे जाताना मार्ग मात्र समांतर होते,
एकमेकांच्या आयुष्यात कधीच डोकावून पाहिलं नाही....
टेकडीवरच्या मोकळ्या हवेत, आपले श्वास कोंडले होते,
सोसाट्याच्या वाऱ्यात, पण पान देखील हललं नाही...
विस्कटलेल्या आयुष्याचे तुकडे गोळा करता करता,
सगळंच निसटून गेलं, हाती काहीच उरलं नाही....
कोण चुकलं, कोण बरोबर, हिशोब कशाला मांडायचा?
कोणत्याच गणिताचं उत्तर, कधीच बरोबर आलं नाही...
काय विसरायचं, काय आठवायचं? समोर फक्त प्रश्नच आहेत,
अवघं माणूस शोधून पाहिलं, अजून उत्तर सापडलं नाही...
आयुष्यभर जवळ राहून, अंतर कधीच सरलं नाही...
एकाच ध्येयाकडे जाताना मार्ग मात्र समांतर होते,
एकमेकांच्या आयुष्यात कधीच डोकावून पाहिलं नाही....
टेकडीवरच्या मोकळ्या हवेत, आपले श्वास कोंडले होते,
सोसाट्याच्या वाऱ्यात, पण पान देखील हललं नाही...
विस्कटलेल्या आयुष्याचे तुकडे गोळा करता करता,
सगळंच निसटून गेलं, हाती काहीच उरलं नाही....
कोण चुकलं, कोण बरोबर, हिशोब कशाला मांडायचा?
कोणत्याच गणिताचं उत्तर, कधीच बरोबर आलं नाही...
काय विसरायचं, काय आठवायचं? समोर फक्त प्रश्नच आहेत,
अवघं माणूस शोधून पाहिलं, अजून उत्तर सापडलं नाही...
Subscribe to:
Posts (Atom)