त्या दोन्ही वाटांवर आता कोणीच दिसत नव्हते,
कोणती वाट माझी आहे, मला काहीच समजत नव्हते....
इथवर आयुष्यात, एकच सरळ वाट होती,
आता मात्र यापुढे, काहीच सरळ असणार नव्हते.....
एकाच सरळ भांगातून, दोन वेण्या सुटल्या होत्या,
नेमके कुठे बसावे, मोगऱ्यालाही कळत नव्हते........
अस्वस्थ क्षितिजावर, एकच उदास रेघ होती,
मावळतीच्या सूर्यासाठी, दिवस आता थांबणार नव्हते.....
आठवणींचे ढग, काही क्षणातच कोसळून गेले,
वाहून गेलेल्या पाण्याच्या, खुणा कोणी पुसणार नव्हते......
तू तुझ्या पावलांची, चाहूलही मागे ठेवली नाहीस,
जणू तुझ्या-माझ्यात नाते असे कधीच नव्हते........
कोणती वाट माझी आहे, मला काहीच समजत नव्हते....
इथवर आयुष्यात, एकच सरळ वाट होती,
आता मात्र यापुढे, काहीच सरळ असणार नव्हते.....
एकाच सरळ भांगातून, दोन वेण्या सुटल्या होत्या,
नेमके कुठे बसावे, मोगऱ्यालाही कळत नव्हते........
अस्वस्थ क्षितिजावर, एकच उदास रेघ होती,
मावळतीच्या सूर्यासाठी, दिवस आता थांबणार नव्हते.....
आठवणींचे ढग, काही क्षणातच कोसळून गेले,
वाहून गेलेल्या पाण्याच्या, खुणा कोणी पुसणार नव्हते......
तू तुझ्या पावलांची, चाहूलही मागे ठेवली नाहीस,
जणू तुझ्या-माझ्यात नाते असे कधीच नव्हते........
No comments:
Post a Comment