Monday, December 5, 2011

वेदना....

माझ्याकडून घेण्यात आता,
तुला काहीच स्वारस्य नाही,
मीही सारं तुलाच दिलंय,
माझ्याकडेही काहीच नाही..........
नव्या दिशा शोधताना तू,
जुन्या वाटा हरवून गेलास,
आकाशात भरारी घेताना,
दोरीचा आधार विसरून गेलास............
आता तुझं आकाश नव,
सवंगडीहि नवे नवे,
कधीतरी विचारायचं होतंस,
मला होते काय हवे.........
निर्जीव माझ्या डोळ्याची,
तूच तर दृष्टी होतास,
इवल्याश्या माझ्या जगात,
तूच सारी सृष्टी होतास........
कोणीतरी दुरावल्याचं दुःख,
तुला कसं समजणार?
पुढचं फक्त पाहणाऱ्या तुला,
मागच्याची फरफट कशी उमजणार?
खरंतर नातं असंच असतं,
मला कधी कळलंच नाही,
समोर खाई दिसली तरी,
पाऊल मागे वळलंच नाही.....
तुझ्या लेखी मी आता,
निरुपयोगी इतिहास आहे,
पण निखळलेल्या चीऱ्यात सुद्धा,
अजून एक श्वास आहे........
आयुष्याची ज्योत माझ्या,
तरीही तेवत असेल,
अंधारात तू अडखळशील तेंव्हा,
तिची तुला सोबत असेल.......