आयुष्याच्या एका अनोख्या वळणावर,
जेंव्हा तू मला भेटलीस,
उगाचच आठवला भूतकाळ,
वर्तमानावर मत करणारा,
आणि भविष्य झाकोळणारा....
तुझी गती काळाची होती,
त्याच काळाने मला मात्र थांबवले,
आजही मी तिथेच आहे,
निर्जीव.... निश्चल....
वर्तमान विसरून.....
भविष्याकडे पाठ फिरवून....
सलतात ऊरात त्या जुन्या जखमा...
अजूनही......
ओल्या आणि रक्ताळलेल्या....
तशाच मनावर बाळगतोय...
तुझी आठवण जागविण्यासाठी,
अशीच कधीतरी पुन्हा एकदा
एखाद्या वळणावर तू दिसलीस,
तर या जखमांच्या पायघड्या घालून,
तुझ्या पावलांची होरपळ कमी व्हावी म्हणून........
No comments:
Post a Comment