आज म्हटलं पुन्हा थोडं मागे वळून पहावं,
जाण्या आधी अडगळीत, आठवणीना शोधावं......
वहीच्या पानामध्ये एक मोरपीस होतं,
अजून वेडं स्वतःशीस गोड हसत होतं..
आठवणींच एकेक पदर उघडू लागला,
गेलेला प्रत्येक क्षण पुन्हा दिसू लागला...
देवळा समोर झाडावर सूरपारंब्यांचा खेळ,
आयुष्य गुंफून टाकणारा तो थोडासाच वेळ...
आणलेली शिदोरी आम्ही येथेच सोडली,
गोड कडू वाटून घेत, साऱ्यांनीच खाल्ली...
जसे मोठे होत गेलो, सारेच मग विखुरले,
नवे रस्ते शोधताना, जुने थोडे विसरले...
आयुष्याचा प्रवास असाच चालू राहिला,
सांजवेळेचा वारा मग, हळूच वाहू लागला....
पिंपळाच्या पानाची आता जाळी झाली होती,
रंगीबेरंगी नक्षीची किनार काळी झाली होती....
मावळतीचे रंग आता आपले वाटू लागले,
हळू हळू पायही, तिकडेच चालू लागले.....
क्षितिजापारच्या जगाची ओढ वाटू लागली,
फुललेल्या फुलाची पाकळी गळू लागली...
असाच एके दिवशी सूर्य, अंधाराआड जाईल ,
वठलेल्या बुंध्यातून मग एक कोवळा कोंब येईल ...
.
जाण्या आधी अडगळीत, आठवणीना शोधावं......
वहीच्या पानामध्ये एक मोरपीस होतं,
अजून वेडं स्वतःशीस गोड हसत होतं..
आठवणींच एकेक पदर उघडू लागला,
गेलेला प्रत्येक क्षण पुन्हा दिसू लागला...
देवळा समोर झाडावर सूरपारंब्यांचा खेळ,
आयुष्य गुंफून टाकणारा तो थोडासाच वेळ...
आणलेली शिदोरी आम्ही येथेच सोडली,
गोड कडू वाटून घेत, साऱ्यांनीच खाल्ली...
जसे मोठे होत गेलो, सारेच मग विखुरले,
नवे रस्ते शोधताना, जुने थोडे विसरले...
आयुष्याचा प्रवास असाच चालू राहिला,
सांजवेळेचा वारा मग, हळूच वाहू लागला....
पिंपळाच्या पानाची आता जाळी झाली होती,
रंगीबेरंगी नक्षीची किनार काळी झाली होती....
मावळतीचे रंग आता आपले वाटू लागले,
हळू हळू पायही, तिकडेच चालू लागले.....
क्षितिजापारच्या जगाची ओढ वाटू लागली,
फुललेल्या फुलाची पाकळी गळू लागली...
असाच एके दिवशी सूर्य, अंधाराआड जाईल ,
वठलेल्या बुंध्यातून मग एक कोवळा कोंब येईल ...
.
No comments:
Post a Comment