थोडे तसे राहून गेले....

ओळखीच्या त्या स्वरांनी मी तूला बोलाविले,
सांगायचे सर्व होते, पण काही तरी राहून गेले......
वादळी वाऱ्यात नौका, नजरेत ना कोठे किनारा,
फाटलेल्या शीडांचे, आधार मी तोलून नेले.....
जाहल्या जखमा उरी, भरुनी त्या गेल्या जरी,
साचलेल्या वेदनांनी, आयुष्य पण रंगून गेले.......
पावसाच्या थेंबात कवळ्या, बहरला पारिजात,
त्याच थेंबाच्या कराने , फुल ते वाहून नेले.......
आज मी साऱ्या क्षणांना, विसरुनी गेलो जरी,
त्या तुझ्या श्वासात माझे, श्वास का गुंतून गेले.....
तू दिलेल्या क्षणांचे कर्ज माझ्या डोईवरी,
फेडायचे सर्व होते, थोडे तसे राहून गेले....