माझे हरलेले डाव आता तू मनावर घेवू नको,
कोसळलेला असलो तरी, त्या क्षणावर जावू नको...
कळून चुकलंय आता, आपले मार्ग वेगळे आहेत,
काटेरी आयुष्यात माझ्या तू आता हरवू नको...
फाटलेल्या शीडानंच माझी नौका सजली आहे,
पाठीशी वारा आहे, आता तू दिशा ठरवू नको...
तुझ्या सहवासाची धूळ, आयुष्यावर साचली आहे,
झाकोळलेल्या इंद्रधनुला, तुझा रंग देवू नको,,,,,
इथलं सारं तुझंच होतं, मी कफल्लक आहे,
काही क्षण ठेवून जा, सगळेच घेवून जावू नको...
No comments:
Post a Comment