जगणं....

आयुष्य जगायचे दोन मार्ग असतात,
जे मिळाले आहे,
त्यातच मानायचे सुख,
किंवा,
जे हवं आहे ते मिळवायचं,
स्वतःच्या हिमतीवर....
जगायचं तर संघर्ष आलाच......
आणि संघर्षच देतो खरा आनंद "जगण्याचा"....
संघर्षाशिवाय नाही आयुष्य "जगता" येत,
ठरव मनाशी नीटपणे,
आयुष्य "जगायचं" कि "घालवायचं",
दगडाला "दगड" म्हणूनच जगायचं असेल,
तर त्याला उपेक्षितच रहावं लागतं....
तक्रार नसते त्यानं करायची पायदळी तुडवले जाण्याची.....
पण त्याला जर व्हायचे असेल "शिल्प",
तर तयारी लागते छिन्नीचे घाव सोसायची....
त्यागावा लागतो स्वतःचा कठोरपणा...
आणि व्हावं लागतं लोण्यासारखं मऊ,
जगणंही खूप काही शिकवून जातं......
आणि शिकता शिकता आयुष्य बहरत जातं.....
वाट नसती पहायची संधीची...
ती आपल्या जवळच असते,
ती ओळखायची असते,
जा थेट प्रश्नाच्या अंत पर्यंत..
नको सोडू कांहीच अर्ध्यावर...
लक्षात ठेव,
प्रश्न प्रत्येकाला असतात...
पण उत्तराशिवाय कधीच प्रश्न असत नाही,
आणि बहुतेकवेळा,
प्रश्नातच उत्तर लपलेलं असतं....