जेंव्हा वळून मागे, गत आयुष्य जरा पाहिले,
समजले तेंव्हा मला, जगणे बरेच राहिले.....
दारातला पारिजात, मुक्त उधळी सुगंध फुले,
रस्त्यात काटेरी फुलांचे बाजार तरीही पाहिले.......
पूर तो येता नदीला, बंध ना रुचला कधीही,
वठलेले झाड वेडे, तीरावरतीच राहिले.........
सांजवेळी चांदण्यांची झुंड आकाशी पोचली,
हिरमुसले चंद्रकिरण, मेघाआडच राहिले.......
मी तुला का बोलाविले, कधीही न कळले मला,
दूर जात्या पावलांनी, सारे मग समजाविले... ....
ना कुठेही खूण छोटी, ना कुठे अस्तित्व होते,
पान पुढचे उलटताना, मागचे मिटत राहिले....
समजले तेंव्हा मला, जगणे बरेच राहिले.....
दारातला पारिजात, मुक्त उधळी सुगंध फुले,
रस्त्यात काटेरी फुलांचे बाजार तरीही पाहिले.......
पूर तो येता नदीला, बंध ना रुचला कधीही,
वठलेले झाड वेडे, तीरावरतीच राहिले.........
सांजवेळी चांदण्यांची झुंड आकाशी पोचली,
हिरमुसले चंद्रकिरण, मेघाआडच राहिले.......
मी तुला का बोलाविले, कधीही न कळले मला,
दूर जात्या पावलांनी, सारे मग समजाविले... ....
ना कुठेही खूण छोटी, ना कुठे अस्तित्व होते,
पान पुढचे उलटताना, मागचे मिटत राहिले....
No comments:
Post a Comment