विषण्ण.....

आरसे सारे इथे दगाबाज होते,
चेहऱ्यावरी चेहऱ्यांचे साज होते......

नदीला गटारेच जीवदान देती,
कोरडे किनारेहि घरंदाज होते.......

उध्वस्त करणे असे पावसाचे,
कुशल इथे सर्व कामकाज होते.....

चुरडून कोणी उमलत्या कळीला,
दहशतीत दाबलेले आवाज होते.....

इथे माणसाची विक्री खुल्याने,
चुकले भल्याभल्यांचे अंदाज होते......

तारण्या मला मी एकटाच उरतो,
सुर्योदयास येथे तिन्हीसांज होते....