Sunday, January 12, 2014

रात्र.....

करुनी तिची प्रतीक्षा, रवि क्षितीजपार गेला,
रात्रीस पोचण्याला थोडा उशीर झाला....

वाटेत भेटली ती, निष्पाप सांजवेळ,
समजवण्यास तिजला, किंचित वेळ गेला.......

पांघरून सारे रंगीबिरंगी शेले,
क्षितीजाने चांदण्यांचा, दीपोत्सव केला....

धरती दमून गेली, सूर्यास साथ देता,
चंद्रास रात्र विनवी येण्यास संगतीला....

निःशब्द विश्व सारे, चाहूल ना कशाची,
त्या एकटेपणाचा रात्रीस भार झाला......

वेडी म्हणे स्वःताशी सूर्यास बोलवू का?
पूर्वेकडून तेंव्हा, उदयास सुर्य आला....

No comments:

Post a Comment