कविता लिहायला, नेहमीच मला सांगत असतेस,
माझे सारे शब्द मात्र, तुझ्याकडेच ठेवत असतेस....
कसा लिहू मी कविता, तुझ्याकडील शब्दाविना,
चेहऱ्यावरील स्मिताआड, सारेकाही लपवित असतेस....
तुझ्या बोलण्यापेक्षा, ती नजरच सारं सांगून जाते,
प्रश्नाशिवाय उत्तराची, नेहमी अपेक्षा करीत असतेस...
तुझ्या शिवाय आयुष्य, म्हणजे एक अनंत पोकळी,
तुझ्यावाचून जगण्याचं, सतत कोडं घालत असतेस...
ओठातले शब्द सारे, ओठ आडच कुढत राहतात,
माझे अश्रू पुसण्याचा, देखावा मात्र करत असतेस......
माझे सारे शब्द मात्र, तुझ्याकडेच ठेवत असतेस....
कसा लिहू मी कविता, तुझ्याकडील शब्दाविना,
चेहऱ्यावरील स्मिताआड, सारेकाही लपवित असतेस....
तुझ्या बोलण्यापेक्षा, ती नजरच सारं सांगून जाते,
प्रश्नाशिवाय उत्तराची, नेहमी अपेक्षा करीत असतेस...
तुझ्या शिवाय आयुष्य, म्हणजे एक अनंत पोकळी,
तुझ्यावाचून जगण्याचं, सतत कोडं घालत असतेस...
ओठातले शब्द सारे, ओठ आडच कुढत राहतात,
माझे अश्रू पुसण्याचा, देखावा मात्र करत असतेस......
No comments:
Post a Comment