श्रावण.....

श्रावणातल्या रिमझिम धारा अवचित उतरून आल्या,
मनातल्या त्या तुझ्या आठवणी मग ओसंडून वाहिल्या.....

अशाच एका धुंद धुंद अन ओल्या सायंकाळी
प्रीतीची प्रतिमा उतरली निर्मल निर्झर जळी,
थेंब थेंब पानात उतरले, जाहल्या चिंब भावना ओल्या.....

धरतीच्या अंकावर पहुडले उन कोवळे सोनेरी,
इंद्रधनूची पहात अवखळ गगनी उंच भरारी,
गंधास ओल्या आलिंगन देता, थरथरल्या पाकळ्या........

गेले बरसून श्रावण किती, मी अजून व्याकुळलेली,
हृदयाच्या अंतरात लपवली मी दुःखे साकळलेली
सुगंध न उरला आता जीवात या सुकलेल्या....