खेद....

तुझ्या आठवणीत, सारी रात्र जागत होती,
फिटलेले कर्ज, पुन्हा पुन्हा मागत होती......
विझलेला चेहरा, माझ्या मनातीलच होता,
वाटणारी भीती पण, अनाकलनीय होती....
लाटेने उध्वस्त केलेले आयुष्य वेचताना,
काळाची सगळी, गणितेच चुकत होती....
कापलेले पंख घेवून उंच उडणारी पाखरे,
झाडावरती यायला केविलवाणी होत होती.....
भर पावसात तिकडे वणवा कहर करतोय,
ढगांची झुंड येथे, पाणी मागत फिरत होती...
अस्तित्वाच्या साऱ्या खुणा कधीच पुसून गेल्या,
आठवणही भूतकाळात, स्वतःला शोधत होती.....
मंदिरात गेलो, पण देवाकडे काय मागू?
पापपुण्याची रास तेथे अडगळीत रडत होती....