Thursday, June 23, 2011

धरतीमाय...

भिजलेल्या श्रावणान एकदा विचारलं,
सांग आता धरती कशी रे दिसते?
क्षणभरही विलंब न लावता नी बोललो,
ती मला अगदी आई सारखी भासते...
आकाशान दिलेला प्रत्येक थेंब,
ती आपल्या कुशीत घेत असते,
माझी पण आई अगदी तशीच,
साऱ्या चुका पोटात घालत असते...

No comments:

Post a Comment